Ayışından Seçmeler

Hüznün Umudu..

Kapalıydı belli güneşimin gözleri
Rüzgârını alsa beni verirdi yerine
Ağlasam yapraklarım dökülürdü
Ve sessizliğimle, ve bütün gülüşünle
Kovalıyorum ben, hüznün umudunu,
Ardımdan gelen..

Güller vardı yanmış,
Güller vardı açmaya korkan
Yağmur yollarında,
Düşler görürlerdi, ve ağlardı hepsi
Ve alırdı canımı,
Bizse ürkek masalımızın,
Küçücük, minicik kahramanlarıydık,
Ve herşeye rağmen
Gülümsüyorduk geceleri,
Kendi kendimize..

Sevdâlı hâyâller vardı,
Pembe göklere uzanan,
Ve resimlerindeki yüzüne dokunan,
Üşüyen, ürkek ellerim.
Suçsuzdu evet,
Gözyaşlarım, gözyaşların,
Ve dünden kalma baharda
Senin yerine açmaya çalışan
Beyaz papatyalar,
Hepsi suçsuzdu,
Bizse bütün cezamızı alarak yanımıza
Akıyorduk gözlerimizden
Çaresiz, birbirimizin..

Bir yarım kalp avuçlarımdaki
Karar vermiş herşeye ağlamaya,
Bir de bir kuş var,
Her gece sıcaklığını taşıyor bana,
Her gece öpüyor beni yanağımdan,
Her gece alıyor canımı,
Ve atıyor en uzaklarıma.
Kim bilir?
Dünden biraz daha yakınımdır belki
Şiirlerimi yazan
Küçük esmer çocuğun yaşına..

Alıntı..

Yüregine Sağlık..

Yüreğine sağlık canım